مهمترین نکته در انجام تمرین در آب، سبک شدن بدن در هنگام غوطه وری یا شناوری در آب می باشد . تمرین درآب نوع متفاوتی از چالش را نسبت به فعالیت در خشکی را ممکن می کند . حس بی وزنی و سهولت حرکت به دلیل شناوری و احساس خوشایند که به دنبال آن پیش می آید به علاوه احساس حمایت که حاصل نیرو وفشار هیدرواستاتیک و ویسکوزیته آب است باعث کاهش فشار روی مفاصل ، تقویت حس اعتماد به نفس فرد در اجرای تمرینات خواهد شد.
آب از چنان خاصیت نشاط انگیز و فرح بخشی برخوردار است که شوق لازم برای تمرین وتکرار را برای ورزشکار فراهم می کند .
اولین بار در دهه 70 در مجامع ورزشی اروپا و آمریکا سخن از تمرین در آب به میان آمد. یکی از فوتبالیست ها دچار پارگی وسیع رباط های زانو و مینیسک های داخلی و خارجی زانوهایش شد و بعد از 9 ماه با آب درمانی توانست مثل سابق به مسابقات برگردد.
ورزش در آب، خستگی و کوفتگی عضلانی و افت سطح انرژی که در هنگام انجام تمرین در خشکی ایجاد می شود را ندارد . بدن در هنگام ورود به آب با مقاومت روبه رو می شود و حتی برای اولین قدم در هنگام راه رفتن در آب با استفاده از مقاومت ها یعنی شناور هایی که به مچ پا یا دست بسته می شود، علاوه بر کاری که روی عضلات و اندام های تحتانی و فوقانی انجام می شود، عضلات داخلی بدن را نیز به چالش می کشد.
برای افرادی که دارای مشکلات عضله ای پوسچرال هستند با افزایش لود تمرینات یک برنامه استقامتی انتخاب خواهد شد که با عملکرد آن عضلات سازگار باشد . عضلات پوسچرال به صورت ایزومتریک یا در یک دامنه کوچک در شدت پایین برای دوره طولانی تری می توانند کار کنند.
عدم تعریق زیاد و خستگی کمتر از ویژگی های تمرینات در آب است. وجود آب گرم و فشار هیدرواستاتیک به روی عضلات و مفاصل مانند ماساژ عمل می کند و باعث آرامش می شود.
یکی از مشکلاتی که در هنگام دویدن در خشکی می توان نام برد shin splint است که درد شدیدی در ساق پای دونده ایجاد می شود که ما در آب با این مشکل مواجه نمی شویم.
دویدن در قسمت عمیق استخر از آنجایی که همه ی قسمت های بدن از گردن به پایین در زیرآب قوطه ور می شود سطح مقاومت بیشتری در طی تمرین ایجاد می کند. با استفاده از شناور های دست و مچ پا این مقاومت چند برابر می شود و بدون این که فشاری به مفاصل وارد شود می توانیم از این موقعیت استفاده کنیم.
طی دویدن در آب عمیق، جذب اکسیژن حداکثر و حداکثر تعداد ضربان قلب کمتر از دویدن روی تردمیل در خشکی خواهد بود. بهبودی تعادل و هماهنگی عضلات نقش به سزایی در تنظیم و تناسب اندام، اصلاح وضعیت وپوسچرال دارد. محیط آبی تعادل را بدون خطر افتادن ممکن می کند و از انقباضات ناگهانی عضله برای دستیابی دوباره تعادل جلوگیری می کند.
*خانم دکتر هنگامه نیکجوی متخصص فیزیوتراپی در آب*
جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.
هیدروجیم تولید کننده بیش از 30 نمونه از تجهیزات آبدرمانی و ورزش در آب در ایران
09128859550
اینستاگرام: HydroGymir
توسط 