
هدف از پژوهش حاضر تعيين تاثير تمرينات هوازي در آب در دوره هاي مختلف زماني بر ساختار بطن چپ مردان ميانسال بود. لازم به ذکر است بطن چپ یکی از چهار حفره قلبی است که خون اشباعشده از اکسیژن را به داخل آئورت پمپ میکند.
بطن چپ بزرگترین و ضخیمترین حفره قلبی بوده و بیشترین کار قلب که شامل پمپاژ خون به سامانه هدایتی رگهاست را به عهده دارد. خون اشباعشده از اکسیژن از طریق سیاهرگهای ریوی به دهلیز چپ میرسد و در جریان فراخیدگی (دیاستول) بیشتر آن از طریق دریچه دولختی (دریچه میترال) وارد بطن چپ میشود.
در اکثر موارد نارساییهای قلبی، بطن چپ دچار اختلال شده و نمیتواند عملکرد طبیعی خود را در پمپاژ خون به آئورت ایفا کند.
تعداد 30 نفر با سن (46.5±1.7)، قد (173±1.5) و وزن (کيلوگرم 82.5±1.2) از بين اعضاي هيات علمي و کارمندان دانشگاه اروميه که سابقه بيماري قلبي عروقي و بيماري خاص نداشتند، به صورت هدفمند انتخاب، و به دو گروه تجربي (تعداد 15 نفر) و گواه تقسيم شدند.
برنامه تمريني گروه تجربي، شامل اجراي حرکات اندام فوقاني و تحتاني منتخب توام با راه رفتن، دويدن در آب با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب ذخيره سه جلسه در هفته طي سه ماه بود.

مقالاتتون خیلی خوبه
ممنون
کمک بزرگی بهم کردید
لطفا در مورد ابدرماکی و دیسک کمر مقالات بیشتری بزارید