واريس يکي از بيماري هايي است که به طور عمده در ديواره وريدهاي قسمت تحتاني ساق پا اتفاق مي افتد و باعث تجمع زياد خون و تورم در پاها مي گردد.
واریس سیاهرگها که از ریشه واژه لاتین واریکس Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگها یا تورّم ورید گفته می‌شود.
واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا می‌کند. سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگ‌های دراز، گشادشده و پرپیچ و خم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند.
بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده است. رگ‌های واریسی بزرگ، کاملاً ً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل می‌باشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلی‌متر پیدا می‌کنند.
فرآیند تشکیل واریس
سیاهرگ ها، رگ‌های خونی هستند که خون را از تمامی اندام‌های بدن جمع‌آوری کرده و به سمت قلب هدایت می‌کند. همان طور که در قسمت‌های مختلف بدن برای ادامه حیات خود از اکسیژن خون استفاده می‌کنند، مواد زائد خود را (از جمله دی‌اکسید کربن و… ) به درون سیاهرگها بر می‌گرداند.
خون ورودی به سیاهرگها، به قلب و سپس به ریه‌ها بازگردانده می‌شود. در ریه‌ها، دی‌اکسید کربن از خون گرفته و اکسیژن وارد خون می‌شود و سپس این خون اکسیژن دار، به ارگان‌ها و اندام‌های بدن فرستاده می‌شود. سیاهرگها با توجه به نوع فعالیتی که دارند و جایگاهشان، اندازه‌های مختلفی دارند.
بزرگترین سیاهرگها در مرکز بدن وجود دارند که خون را از رگ‌های کوچکتر جمع کرده و به قلب می‌رسانند. در سطح بدن، سیاهرگ‌های ریزی وجود دارند. این رگ‌های ریز، بهم پیوسته و به رگ‌های جمع‌آوری کنندۀ بزرگتر ریخته و نهایتاً ً خون را به قلب می‌رسانند.
وقتی که جریان گردش خون به درستی انجام نشود، رگ‌ها بر اثر جمع شدن خون در آن‌ها برجسته بیشتر می‌شوند که این امر بیشتر در پاها و ران‌ها دیده می‌شوند که به آن‌ها واریس گفته می‌شود.
توسط 