تاثير آبدرمانی در هیدرومِد بر واريس

واريس يکي از بيماري هايي است که به طور عمده در ديواره وريدهاي قسمت تحتاني ساق پا اتفاق مي افتد و باعث تجمع زياد خون و تورم در پاها مي گردد.

واریس سیاهرگ‌ها که از ریشه واژه لاتین واریکس Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگ‌ها یا تورّم ورید گفته می‌شود.

واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا می‌کند. سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگ‌های دراز، گشادشده و پرپیچ‌ و خم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند.

بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده‌ است. رگ‌های واریسی بزرگ، کاملاً ً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل می‌باشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلی‌متر پیدا می‌کنند.

فرآیند تشکیل واریس

سیاهرگ ها، رگ‌های خونی هستند که خون را از تمامی اندام‌های بدن جمع‌آوری کرده و به سمت قلب هدایت می‌کند. همان طور که در قسمت‌های مختلف بدن برای ادامه حیات خود از اکسیژن خون استفاده می‌کنند، مواد زائد خود را (از جمله دی‌اکسید کربن و… ) به درون سیاهرگ‌ها بر می‌گرداند.

خون ورودی به سیاهرگها، به قلب و سپس به ریه‌ها بازگردانده می‌شود. در ریه‌ها، دی‌اکسید کربن از خون گرفته و اکسیژن وارد خون می‌شود و سپس این خون اکسیژن دار، به ارگان‌ها و اندام‌های بدن فرستاده می‌شود. سیاهرگ‌ها با توجه به نوع فعالیتی که دارند و جایگاهشان، اندازه‌های مختلفی دارند.

بزرگترین سیاهرگ‌ها در مرکز بدن وجود دارند که خون را از رگ‌های کوچکتر جمع کرده و به قلب می‌رسانند. در سطح بدن، سیاهرگ‌های ریزی وجود دارند. این رگ‌های ریز، بهم پیوسته و به رگ‌های جمع‌آوری کنندۀ بزرگتر ریخته و نهایتاً ً خون را به قلب می‌رسانند.

وقتی که جریان گردش خون به درستی انجام نشود، رگ‌ها بر اثر جمع شدن خون در آن‌ها برجسته بیشتر می‌شوند که این امر بیشتر در پاها و ران‌ها دیده می‌شوند که به آن‌ها واریس گفته می‌شود.

آبدرمانی و تاثیر آن بر واریس

هدف از اين پژوهش بررسي تاثير يک دوره تمرين در آب یا آب درمانی بر ميزان شدت درد و کيفيت زندگي زنان مبتلا به واريس است.

اين مطالعه نيمه تجربي توصيفي با طرح پيش آزمون و پس آزمون به دو گروه کنترل و تمرين در آب در شهر مشهد در سال 1393 انجام شد.

تعداد 40 زن غير ورزشکار مبتلا به واريس خفيف با ميانگين سني 41±8.721 سال و ميانگين وزني 69.72±10.183 کيلوگرم انتخاب و به صورت تصادفي به دو گروه تمرين در آب و کنترل تقسيم شدند.

برنامه تمرين در آب و آبدرمانی در هیدرومد به مدت 18 جلسه با تواتر سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقيقه با شدت 60-50 % ميانگين حداکثر تعداد تکرار براي هر فرد انجام شد.

قبل و بعد از پروتکل تمريني شدت درد و کيفيت زندگي بيماران به ترتيب با استفاده از مقياس VAS و پرسشنامه SF-36 سنجيده شد.

داده ها با استفاده از تي همبسته و مستقل در سطح معني داري p<0.05 مورد بررسي قرار گرفتند.

نتايج: تغييرات درون گروهي نشان داد کاهش درد و بهبود کيفيت زندگي در گروه تمرين در آب یا آبدرمانی در هیدرومد معني دار بود. در حالي که در گروه کنترل تنها بهبود کيفيت زندگي معني دار بوده است .

ميانگين تغييرات بين گروهي نشان داد ميزان شدت درد و کيفيت زندگي دو گروه تمرين و کنترل معني دار بوده است.

يافته هاي پژوهش نشان داد تمرين در آب در هیدرومد بر کاهش شدت درد و بهبود کيفيت زندگي زنان مبتلا به واريس تاثير مثبتي دارد.

منبع:

مومني مهرجردي مريم, راوري حسن*, عطارزاده حسيني سيدرضا, خوش رفتاريزدي ناهيد. تاثير يک دوره تمرين در آب بر ميزان شدت درد و کيفيت زندگي زنان مبتلا به واريس.مجله دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشكي مشهد : مهر 1394 , دوره 58 , شماره 7 ; از صفحه 403 تا صفحه 410 .

جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم و هیدرومِد (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.




تماس بگیرید
تومان
تماس بگیرید
تومان
تماس بگیرید
تومان
تماس بگیرید
تومان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *