دیسکوپاتی چیست ؟
کلمه دیسکوپاتی از دو کلمه دیسک (به معنی همان دیسک) و پاتی (به معنای بیماری) تشکیل شده است.
هر انسان 23 دیسک دارد. 7 مهره گردنی و 12 مهره قفسه سینه ( توراسیک ) و 5 مهره کمری و 5 مهره خاجی ( ساکروم یا لگنی) و تعداد متغیر مهره های دنبالچه ( معمولا یکی ) دارند.
مهره های گردنی 7 عدد است. ولی در دوره جنینی مهره 1 و 2 تغییراتی می کنند که دیسک بین آنها از بین می رود. لذا عملا 5 مهره دیسک بین مهره های گردنی وجود دارد. برای مهره گردنی عنوان C ( اول حرف Cervical به معنی گردنی) داده می شود.
لذا ما مهره های گردنی با نامهای C1، C2،… ، C7 داریم. دیسکها اسم ندارند بنابراین نام مهره های بالا و پایینی آنها برده می شود. به شکل دیسک C2-C3، C3-C4 ،… ، C6-C7
نام مهره های قفسه سینه گرفته شده از نام توراسیک با حرف T نشان داده می شود. لذا نام مهره های از T1 تا T12 است و نام دیسک ها از T1-T2 تا T11-T12 است. (یعنی 11 دیسک) بین مهره هفتم گردنی و مهره اول قفسه سینه هم یک دیسک قرار دارد که به C7-T1 گفته می شود.
مهره های کمری 5 عدد است و نام L شناخته می شود. لذا مهره های کمری از L1 تا L5 نامیده می شوند و دیسکها از L1-L2 شروع و تا L4-L5 ادامه می یابند. پس چهار دیسک کمری داریم. مثل قفسه سینه ، یک دیسک بین اولین کمری و آخرین مهره قفسه سینه داریم که به نام دیسک T12-L1 شناخته می شود.
مهره های خاجی ( ساکروم) براساس نام ساکروم با حرف S شناخته می شود. مطابق قبل از S1 تا S5 هستند. این مهره ها در جنینی و سال اول تولد بین خودشان دیسک دارند ولی به تدریج این 5 مهره بهم می چسبند و دیسک بین این مهره ها یا از بین می رود یا بین مهره ها گیر می افتد. و عملا یا دیسک نداریم یا بقایا دیسک داریم که نمی تواند دیسکوپاتی ایجاد کند.
لذا تا دیسک آن را صفر در نظر می گیریم. مطابق قفسه سینه و کمر ، یک دیسک اولین مهره خاجی ( ساکروم) و کمر داریم که به آن دیسک L5-S1 می گوییم.
در مجموع 5 دیسک گردنی + 11 دیسک قفسه سینه + 4 دیسک کمری + 3 دیسک انتقالی (گردن به قفسه سینه، قفسه سینه به کمری، کمری به خاجی )=23 دیسک داریم.
تا وقتی دیسک در جای خود قرار دارد و روی عصب فشار وارد نکند درد ایجاد نخواهد شد. شکل زیر کمک می کند تا درک بهتری از رابطه دیسک و نخاع و عصب داشته باشیم.
فیزیوتراپی در آب بیماران دیسکوپاتی
در افراد دیسکوپاتی کاهش وزن و تقویت عضلات در کاهش درد بسیار موثر است. لذا انجام حرکت درمانی یا همان فیزیوتراپی در آب به خصوص با انجام تمرینات در حالت شناوری در بهبود بیماران دیسکوپاتی بسیار نقش مهمی دارد.
معمولا در فیزیوتراپی در آب، فیزیوتراپیست از ست شناوری هیدروجیم برای شناور سازی بیماران و ارائه تمرینات بر روی آب استفاده می کند.
در این فیلم ها آموزشی با بیان دکتر هنگامه نیکجوی متخصص فیزیوتراپی در آب و دکتر مهشید باباحبیب فیزیوتراپیست و فیزیولوژیست ورزش با راه های درمان دیسکوپاتی به کمک فیزیوتراپی در آب، تمرین در آب، حرکت درمانی در آب و ورزش در آب آشنا می شویم.
توسط 