تقویت عضلات کمربند شانه ای در آب در هیدروجیم

کمربند شانه‌ای مجموعه‌ای از استخوان‌هاست که اندام فوقانی را به اسکلت محوری در هر طرف متصل می‌کند. در انسان از استخوان‌های زیر تشکیل می‌شود:استخوان بازو (هومروس)استخوان کتف (اسکاپولا)استخوان ترقوه یا چنبر (کلاویکول)استخوان جناغ (استرنوم)کمربند شانه‌ای در اندام فوقانی، معادل کمربند لگنی در اندام تحتانی است. از دو استخوان تشکیل‌دهنده کمربند شانه‌ای، فقط استخوان ترقوه با اسکلت محوری مفصل می‌شود (توسط مفصل جناغی‌ترقوه‌ای).

استخوان‌های کمربند شانه‌ای به گونه‌ای اتصال می‌یابند که باعث ایجاد چهار مفصل می‌گردند که عبارتنداز:

مفصل شانه (گلنوهومرال)

مفصل سرشانه‌ای‌ترقوه‌ای (آکرومیوکلاویکولار) یا مفصل جناغی‌ترقوه‌ای

مفصل جناغی‌ترقوه‌ای (استرنوکلاویکولار)

مفصل کتفی‌سینه‌ای (اسکاپولوتوراسیک) که بیشتر یک اتصال است تا یک مفصل حقیقی. این قسمت نقش مهمی در حرکت دور کردن شانه در هماهنگی با مفصل شانه دارد. بیشترین میزان حرکت در کمربند شانه‌ای مربوط به مفصل شانه بوده و سه مفصل دیگر از تحرک کمتری برخوردارند.

تحرک زیاد مفصل شانه یک عامل مهم بی‌ثباتی آن محسوب می‌شود و بنابراین مستعد آسیب بسیاری است (به ویژه دررفتگی).

تمرینی برای تقویت کمربند شانه ای در آب در هیدروجیم

برای این تمرین حتما باید تا گردن در آب باشید و دست ها حتما صاف و کشیده هم راستای شانه ها قرار بگیرد و با دست ها مثل شیشه پاک کردن حرکت دورانی داشته باشیم. برای حرکت دورانی ۱۰ شماره به سمت جلو و ۱۰ شماره به طرف عقب انجام شود این تمرین را دریک جلسه تمرینی میتوانید سه بار تکرار کنید.

جهت مشاهده تجهیزات هیدروجیم و هیدرومِد (ورزش در آب و آبدرمانی تخصصی) اینجا کلیک کنید.